Persbericht

Expositie 18 november t/m 17 december 2006


Klik op de foto's voor een groter beeld

Sietse Bakker
grafiek
Hilde Groen
keramiek
Hanneke van der Leeuw
sieraden
Sjoerd Tijken
beelden

Laatste De Kapberg tentoonstelling van 2006

Belangrijke historische thema's en gebeurtenissen vormen het onderwerp van het werk van Sietse Bakker. In het zevenluik "de Eeuw" dat hij in De Kapberg toont, maakte hij gebruik van teksten van drie dichters uit St. Petersburg. Elena Guro, een belangrijke figuur bij het ontstaan van de avant-garde in Rusland. Osip Mandelstam, door Bakker beschouwd als de grootste dichter in Rusland van zijn tijd, die krachtig en onverzettelijk de schaduwzijden van de ontwikkelingen aan het begin van de 20e eeuw heeft laten zien. Tenslotte Elena Sjvarts, de belangrijkste hedendaagse dichter. Het zevenluik begint met een gedicht over de stad en eindigt met een gedicht over Jeruzalem - l'histoire se repète.

Sjoerd Tijken toont keramische plastieken, reliëfs en wandobjecten. Een thema met variatie, zoals in de muziek is een terugkerend onderwerp in zijn werk. Veel van zijn werk heeft te maken met muziek, ofwel tijd en ruimte. In zijn wandobjecten, zoals een serie reliëfs in hout, keren dezelfde abstracte vormelementen terug, steeds met een kleine variatie, composities met verwantschap. Ook beweging speelt een rol, en wankel evenwicht, zoals is te zien in een lichtvoetige mobile op de Kapzolder. Drie vrijwel identieke ijle houtsculpturen hangen vrij in de lucht. Bij geringe aanraking ontstaat een mooie, trage dans in de ruimte.

Hilde Groen's robuuste honden van klei charmeren en verbazen. Blij en speels, verheerlijkt op de rug liggend of een en al concentratie en kracht, wachtend tot de baas de bal gooit. Aaibaar en ruig worden ze neergezet. Groen gaat de klei te lijf, zij scheurt en vormt en zorgt voor een rafelig, weerbarstig oppervlak. Zij maakt het zichzelf technisch gezien niet gemakkelijk, door de kop van de hond uit één plaat te maken en de andere delen te assembleren. Waarom de hond? Zelf zegt zij het ongeveer zo: Honden zijn " ...schaamteloos opportunistisch, openlijk gulzig en ongeremd opdringerig, en toch nog vertederend. Benijdenswaardig eigenlijk ..."

Inspiratie voor haar sieraden vindt Hanneke van der Leeuw soms in het materiaal zelf. Onderzoek naar nieuwe materialen en naar de mogelijkheden van kleuren en vervormen is een belangrijk deel van haar werk en levert steeds nieuwe vormen op. Draagbaarheid is belangrijk, een sluiting is geen sluitstuk maar een onderdeel dat op een logische manier deel uitmaakt van de compositie. De vormgeving zelf komt voort uit de natuur om haar heen, om ons heen. Lijnen in het zand, de golven van de zee of de fijne glinsterende draden van een spinnenweb zijn terug te vinden in gestileerde vorm. [DJG]

Belangrijk: Op zondag 10 december om 15.00 uur wordt onder de aanwezige donateurs een kunstwerk verloot, dit keer een prent van Philip Hopman.